..όπως παλιά..

..ήμασταν λέει σε εκείνο το σπίτι που μαζεύομασταν πάντα για να παίξουμε,
όχι μόνοι μας μαζί με τ'άλλα παιδιά..
μόνο που εγώ ήμουν όπως είμαι σήμερα και εσύ όπως θα ήσουν σήμερα...
-δώσε μου πίσω τα κέρματα που μου πήρες.
-όχι τα θέλω, μου αρέσουν, δεν έχω δει όμοιά τους!
-δεν μπορείς να τα κρατήσεις, τα θέλω να γυρίσω πίσω.
-πίσω, πού;
-μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, ξέρεις πού!
-καλά πάρτα...
-δώσε και αυτό που έκρυψες στην τσέπη σου, σε είδα!
-να πάρτο..θα ξανάρθεις;
-ίσως, δεν ξέρω..πρέπει να φύγω..γειά_και μην πείς ότι με είδες!
-δεν θα πω, ψέλλισα μα δεν πρόλαβες να με ακούσεις,χάθηκες..
Ξύπνησα και ασυναίσθητα πήγα να ψάξω τη δεξιά πίσω τσέπη του
παντελονιού που φορούσα την προηγούμενη..
Σε είχα δει..δεν θα το πω_